Athena Award voor wetenschapper met 'guts’ Liesbeth Janssen

28 november 2024

Liesbeth Janssen heeft de NWO Athena Award gewonnen voor uitblinkende vrouwelijke onderzoekers. De universitair hoofddocent aan de faculteit Applied Physics wil het prijzengeld van 50.000 euro inzetten voor meer aandacht voor neurodiversiteit.

Liesbeth Janssen. Foto: Vincent van den Hoogen
Liesbeth Janssen. Foto: Vincent van den Hoogen

Je zult professor Liesbeth Janssen niet snel betrappen op het kiezen voor de makkelijkste weg. De theoretisch natuurkundige heeft een fascinatie voor uitdagende en complexe wetenschappelijke problemen. Ze werkt al twaalf jaar aan het doorgronden van de theorie van de glasfase, een van de grootste onopgeloste problemen in de natuurkunde. NWO beloont haar wetenschappelijke werk en haar actieve rol in het bevorderen van diversiteit en inclusie met de Athena Award.

“Vele wetenschappers werken al decennia aan het begrijpen van de glasfase, maar het mysterie is nog niet gekraakt”, vertelt Liesbeth Janssen in haar kantoor in Flux. Janssen laat zich hierdoor echter niet ontmoedigen. “Het is een meerjarenplan, een project dat continu in beweging is. Wetenschappelijke innovaties en nieuwe methodes, zoals de opkomst van machine learning, brengen nieuwe inzichten en mogelijkheden. Dat maakt dit onderwerp zo leuk en divers.”

Het geeft haar energie als ze samen met haar groep Non-Equilibrium Soft Matter van de faculteit Applied Physics and Science ý aan deze uitdaging werkt. “Ik heb heel goede promovendi en studenten, het voelt als een privilege dat ik met hen mag werken. Iedereen heeft zijn of haar eigen ideeën om ons vakgebied verder vooruit te brengen.”

De glasfase geldt in de natuurkunde als een bijzondere vorm van een vaste stof. Het materiaal voélt wel hard, maar heeft géén geordende kristalstructuur. De huidige natuurkunde kan de overgang van een vloeistof naar deze bijzondere vaste vorm nog altijd niet verklaren. Als dit mysterie wordt opgelost, liggen er plots tal van toepassingen binnen bereik. Denk aan snelle computerchips of recyclebaar plastic. De glasfase kan zelfs een beter begrip van astma en kankeruitzaaiingen opleveren.

We hebben het allemaal op de middelbare school geleerd: de drie bekendste aggregatietoestanden zijn gas, vloeibaar en vast. Een materiaal met dezelfde moleculen kan wisselen tussen deze drie toestanden en gedraagt zich dan compleet anders. Het verschil zit hem in de beweging: bij een stijgende temperatuur kunnen de moleculen steeds vrijer bewegen.

Nu bestaat er een fase die tegelijkertijd lijkt op een vloeistof én een vaste stof; de glasfase. Van de buitenkant gedraagt het materiaal zich als een vaste stof, maar het binnenste oogt zo wanordelijk als een vloeistof. Toch is de glasfase natuurkundig gezien echt een vaste stof. Janssen probeert met haar groep deze fase te doorgronden.

Foto: Vincent van den Hoogen
Foto onderlegger: iStockphoto/LoveTheWind

 

Blijven beargumenteren waarom juist dit fundamentele onderzoek zo hard nodig is, vindt Janssen belangrijk. “Fundamenteel onderzoek is de basis van alle innovatie. Maar ik kijk ook bewust naar mogelijke toepassingen van dit onderzoek in de toekomst. Niet alleen omdat ik vind dat het belastinggeld dat hierin wordt gestoken de samenleving ook iets moet opleveren, maar ook voor mezelf en mijn vakgebied. En voor mijn studenten. Ik kan niet van ze vragen om zich een paar maanden van hun leven aan dit onderzoek te wijden als ik ze niet kan uitleggen waarvoor ze het doen.”

Ze verduidelijkt: “Het is moeilijk om op voorhand te voorspellen hoe nieuwsgierigheidsgedreven fundamenteel onderzoek uiteindelijk toegepast kan worden. De middelen zijn echter te schaars om dat als een vrijbrief te zien om willekeurig iets te gaan onderzoeken.”

Onderzoeker Liesbeth Janssen aan het werk. Foto: Vincent van den Hoogen
Foto: Vincent van den Hoogen

Ik kijk bewust naar mogelijke toepassingen van dit onderzoek in de toekomst.
Liesbeth Janssen

 

“Het is de moeite waard om van te voren bewust na te denken over mogelijke toepassingen van fundamenteel onderzoek. Op basis daarvan kun je vervolgens inschatten welke fundamentele onderzoekslijnen het meest interessant of impactvol zouden kunnen worden.”

Kanker

Zelf is Janssen heel enthousiast over mogelijke toepassing van de kennis over de glasfase in de biologie, bijvoorbeeld in weefsels. “Ik had tien jaar geleden niet kunnen bedenken dat het kan helpen om vroegtijdig het risico op kankeruitzaaiingen beter te voorspellen. Zo gaat er telkens weer een heel nieuw domein en perspectief open.”

Rolmodellen

De Athena Award wordt toegekend aan twee excellente vrouwelijke onderzoekers, die zich daarnaast uitzonderlijk inzetten voor bijvoorbeeld team science, diversiteit & inclusie, of als rolmodel. Naast Janssen won dit jaar ook hoogleraar Hannah Dugdale van de Rijksuniversiteit Groningen de Athena Award. “Het is een grote eer voor mij, vooral omdat ik weet wie deze prijs eerder gewonnen hebben”, zegt Janssen.

Ze noemt ý-hoogleraar Adriana Creatore, die in 2021 de Athena Award won. En vakgenoot Daniela Kraft van de Universiteit Leiden, die in 2019 de prijs ontving. “Dit zijn inspirerende vrouwen, rolmodellen voor mij. Heel bijzonder dat ik nu ook op dit lijstje mag staan. Overigens heb ik ook veel mannelijke rolmodellen. Bijna allemaal wetenschappers.”

Diverse teams

Janssen zegt dat ze ietwat gemengde gevoelens heeft over de prijs, omdat die om vrouwen draait, terwijl zij diversiteit veel breder ziet dan gender. Het draait voor haar om het bouwen van een divers team van wetenschappers.

“Goede wetenschap vraagt om verschillende ideeën, creativiteit en nieuwe perspectieven. Daarvoor heb je verschillende mensen nodig, in alle dimensies. Denk aan gender, etniciteit, neurodiversiteit, achtergrond, skills, maar ook verschil in de onderwerpen waaraan ze werken. Met een divers team kun je makkelijker innoveren, sneller schakelen en beter inhaken op belangrijke ontwikkelingen.”

Liesbeth Janssen. Foto: Vincent van den Hoogen
Foto: Vincent van den Hoogen

Diverse teams zijn voor mij net zo voor de hand liggend als dat mensen een laptop en bureau nodig hebben om hun werk te kunnen doen.

Liesbeth Janssen

“Diversiteit is geen doel op zich – het is een vereiste om dingen te kunnen bereiken in de wetenschap. Ik vind het jammer dat diversiteit soms wordt gereduceerd tot een politiek moetje. Want diverse teams zijn voor mij net zo voor de hand liggend als dat mensen een laptop en bureau nodig hebben om hun werk te kunnen doen. Diverse teams brengen je verder.”

Prijzengeld

Het prijzengeld van de Athena Award, vijftigduizend euro, wil Janssen gebruiken om meer aandacht te geven aan neurodiversiteit. “Ik heb nog geen uitgekristalliseerd plan, maar ik zou graag meer willen leren over hoe neurodivergente mensen informatie verwerken. Op de werkvloer, maar ook in het onderwijs.”

“Stap één is daarbij luisteren naar de groep die ondervertegenwoordigd is. Je moet je eigen ego opzij zetten en accepteren dat je een gigantisch blinde vlek hebt. Dat is een moeilijke maar essentiële stap, want jouw mening hoeft niet relevant te zijn voor anderen. Ik vind het belangrijk om meer begrip te krijgen voor elkaar. Daar is denk ik veel winst te behalen, voor studenten, voor de staf, voor iedereen.”

Welzijn op één

Toen twee jaar geleden Kees Storm decaan werd van de faculteit APSE, werd Janssen gevraagd hem op te volgen als voorzitter van de capaciteitsgroep Soft Matter and Biological Physics. Hier valt haar eigen onderzoeksgroep ook onder. In beide groepen focust Janssen zich als leidinggevende op mentaal welzijn en het behapbaar houden van de werkdruk.

“We doen dit werk allemaal omdat we er zo gepassioneerd over zijn. We willen werken aan grote wetenschappelijke vragen en daar ons deel aan bijdragen. We streven ernaar op topniveau onderzoek te doen, onderwijs te geven en onze bijdrage te leveren aan de organisatie. De lat ligt hier hoog.”

Ruimte voor eigen koers

Janssen realiseert zich terdege dat in die tomeloze ambitie het gevaar schuilt van te hoge werkdruk. “Ik probeer binnen mijn groep te kijken naar wat essentieel is, en wat niet. En ik geef de mensen de ruimte om hun eigen koers te varen en eigen voorkeuren en interesses te volgen.”

“Ieders gezondheid staat voorop, en ik vind het belangrijk dat iedereen een modus operandi vindt waarin je niet overwerkt raakt. En op tijd rust neemt. Daar hebben we aandacht voor in onze groep, want ik wil niet dat ze continu over hun grenzen gaan.”

“Bij ieder stafoverleg maken we een rondje om te vragen hoe het met iedereen gaat. Speelt er iets, privé of op het werk? We zijn een hechte gemeenschap en proberen elkaar te helpen. Er heerst een fijne vibe in onze groep. Ik wil dat iedereen met plezier werkt.”

Er heerst een fijne vibe in onze groep. Ik wil dat iedereen met plezier werkt. En iedereen moet kunnen werken op een manier die bij die persoon past.

Liesbeth Janssen

Thuiswerken? Geen probleem

Thuiswerken is voor Janssen altijd bespreekbaar. “Ons werk speelt zich vooral af op onze laptops. Als je liever vanuit huis werkt en je krijgt je werk gedaan: geen probleem. Een promovendus in mijn groep met een jong gezin heeft bijna twee jaar lang vanuit het buitenland gewerkt. Hij is cum laude gepromoveerd. Iedereen moet kunnen werken op een manier die bij die persoon past.”

Zo spoorde Janssen een postdoc die pas vader was geworden aan om vooral ouderschapsverlof op te nemen, en thuis te werken wanneer dat nodig is. “Ik stel nog steeds hoge eisen aan mijn mensen, maar geef ze vrijheid, vertrouwen en verantwoordelijkheid. Dat werkt perfect.”

Avondwerker

“Ik werk zelf het liefst ’s avonds, en zou willen dat ik dat vaker kon doen. Maar met al die vergaderingen is dat natuurlijk niet handig”, zegt Janssen, die een aantal dagen per week vanuit huis in Utrecht werkt zodat er iemand thuis is voor hond Bree. Haar partner, hoogleraar in Amsterdam, werkt als experimenteel onderzoeker vooral in het lab en kan minder makkelijk thuiswerken.

“Jarenlang heb ik elke dag vanuit Utrecht op en neer gereisd. Tegenwoordig maak ik de overweging ‘hoe belangrijk is het dat ik elke dag in Eindhoven zit?’. Dit is de nieuwe realiteit sinds corona, de wereld is veranderd. Daar moeten we mee dealen, net zoals we er ook oog voor moeten hebben als het leven van een individu verandert.”

Steun

Janssens partner weet als geen ander hoe het is om te werken in de competitieve wereld van de wetenschap. “We steunen en stimuleren elkaar enorm. Toen ik de kans kreeg om te solliciteren op een baan in de Verenigde Staten, zei hij ‘zeker doen’. Dat is zo waardevol. Dat geldt voor iedereen, maar vooral – nog steeds - voor vrouwen, die eerder zullen afhaken bij zo’n uitdaging omdat ze denken dat het ze toch niet lukt. Ik ben blij dat ik iemand heb die me niet probeert af te remmen, maar juist helpt door te gaan.”

Liesbeth Janssen. Foto: Vincent van den Hoogen
Liesbeth Janssen. Foto: Vincent van den Hoogen

Bold met guts

Niet dat Janssen veel aansporing nodig heeft om vol vuur door te werken aan haar onderzoek. In de nominatie voor de Athena Award schreef decaan Kees Storm van APSE al: ‘ze is bold, heeft meer guts dan menig wetenschapper’.

Het feit dat iets moeilijk is, is geen reden om er niet mee aan de slag te gaan. Dan zeg ik juist: Let’s do it!

Liesbeth Janssen

Janssen: “Hij doelt op mijn werk aan de theorie van de glasovergang. Toen ik er twaalf jaar geleden als postdoc in New York aan wilde gaan werken, waarschuwde mijn begeleider me daar niet aan te beginnen.”

Janssen sloeg de goede raad van haar begeleider in de wind en dook als postdoc vastberaden in het onderzoek naar het oplossen van dit nog onbegrepen fenomeen. Daar ging ze in Eindhoven onverminderd enthousiast mee door met haar eigen groep Non-Equilibrium Soft Matter. “Als ik iets belangrijk vind, zal ik nooit de weg van de minste weerstand kiezen. Dan zeg ik juist: Let’s do it!”

Uit onze strategie: over talent

Talent, dat is waar het om draait aan onze universiteit, op alle niveaus. Dan hebben we het over onze studenten, maar ook onderzoekers, docenten, en ondersteuners. We nemen onze taak om excellente ingenieurs af te leveren en excellent onderzoek te doen waarmee we onze maatschappij helpen, uiterst serieus. Onze onderzoekers en ingenieurs begrijpen de uitdagingen waar onze samenleving voor staat maar al te goed en werken hard om daar oplossingen voor te vinden.

Lees meer over onze Strategie 2030.

Foto: Vincent van den Hoogen

Geschreven door

Brigit Span
(Corporate Storyteller)

Meer over onze strategie

Blijf ons volgen